In mijn praktijk heb ik diverse leuke instrumenten en gadgets. Sommige geven licht, sommige gaan van ping en met sommige kun je de binnenkant van de mens beluisteren. Eens per jaar worden ze geijkt en onderhouden. Maar het belangrijkste instrument laat ik nooit ijken en hoeft nooit gesteriliseerd te worden. Het valt de meeste mensen niet eens op en wordt nauwelijks gewaardeerd. Het is de deurklink.

Zodra patiënten de deurklink aanraken, komen de belangrijkste gesprekken opborrelen. Alle huisartsen leren hem in hun opleiding: de deurklink-diagnose. Meestal gebeurt het na een dertien-in-een-dozijn consult over een huis-tuin-en-keuken-kwaal waarbij de patiënt een beetje stilletjes is en de dokter zich wat ongemakkelijk voelt. Geruststelling is doorgaans de behandeling die de dokter gekozen heeft en samen lopen ze naar de deur van de spreekkamer. Het toverwoord is 'trouwens'. Zodra de hand van de patiënt de deurklink voelt en het gesprek dreigt te eindigen voordat het gemoed van de patiënt verlicht is, begint het consult pas echt. Trouwens, dokter…

Aha, dat was de echte reden dat de patiënt langsgekomen is. Het probleem was alleen wat lastig om plompverloren op tafel te gooien na binnenkomst. Om zomaar hardop uit te spreken. Daar komt de deurklink van pas! Het is een instrument dat moeilijke problemen uit de mond van de patiënt tevoorschijn haalt. Veel patiënten vinden het bijvoorbeeld niet eenvoudig om te zeggen dat ze voortdurend bang zijn kanker te hebben. De deurklink levert dan een goede gelegenheid om nog even te vragen of de moedervlek dus zeker-te-weten goedaardig is, omdat die gedachte nooit uit je hoofd is en je er nachtenlang van wakker ligt.

Het is niet alleen maar een praktisch instrument, hoor. Het komt pas van pas als een gesprek eigenlijk af aan het lopen is en de huisarts eigenlijk weer verder moet met de volgende patiënt. Hij loopt toch altijd al zo uit, de wachtkamer puilt uit, mensen zitten zich te ergeren op hun stoeltjes en de assistente wil niet dat de koffiepauze alweer verloren gaat. Maar ja, zomaar de gang op lopen terwijl je patiënt net zijn grootste onzekerheden tegen een deurklink verteld heeft, is natuurlijk geen fraaie gang van zaken. Bovendien is het consult net spannend geworden.

Zit u nou binnenkort in de wachtkamer van uw huisarts op uw horloge te staren en de irritatie over diens traagheid neemt hand-over-hand toe, dan moet u maar denken, 'Goh, de dokter heeft veel deurklink-diagnoses vandaag'.