De wachtlijsten zijn tegenwoordig langer dan de rijen voor de kist van koningin Elizabeth. We hebben een pandemie achter de kiezen en het zorgpersoneel in de ziekenhuizen wordt wegbezuinigd. En wees eerlijk, u bent er als patiënt ook niet minder eisend en ongezellig op geworden: de ziekenhuizen hebben het zwaar. Als u dus een verwijzing van uw huisarts krijgt, kunt u (hoe zal ik het voorzichtig zeggen) niet direct bij de specialist terecht. Het gevolg is dat ik dagelijks heel wat telefoontjes krijg met de vraag om voorrang op de andere patiënten. Het lijkt alsof mensen denken dat wij als huisartsen voor de ziekenhuizen de beheerders zijn van de wachtlijsten. Toch is dat niet zo. Als ik het ziekenhuis bel, word ik doorgeschakeld naar een specialist die doorgaans aan de rand van een bed staat. Ik moet dan (terecht) heel goede argumenten hebben waarin de snel dreigende dood een belangrijke rol speelt.

Voor spoedgevallen is altijd plek in het ziekenhuis, maar uw idee van spoed is meestal iets anders dan het idee van het ziekenhuis. Het gaat er niet om of de wachttijd te lang is, het gaat erom of u dreigt te sterven. Daarin hebben de ziekenhuizen gelijk. Dat de minister van marktwerking houdt en de zorg zoveel mogelijk wil inperken, is zijn zaak. Dat is geen reden om als specialist te stoppen met zorg leveren en de helft van je dag te besteden aan onderhandelen over wie eerder aan de beurt is. Dat werkt niet. Ben je in levensgevaar, dan mag je direct komen. Anders is het wachten op je beurt.

Maar goed, de huisarts werkt dus niet voor het ziekenhuis. De huisarts heeft geen wachtlijst; hij moet er niet aan denken. Als de huisarts je dus geen voorrang kan geven op de andere patiënten, moet u niet boos worden op de huisarts. Die gaat er simpelweg niet over, die is onschuldig. Maar hoe langer de wachtlijsten worden, hoe gefrustreerder de mensen op hun huisarts worden. Die arme drommel. Telefonistes van ziekenhuizen die zeggen dat de huisarts ervoor kan zorgen dat u voorrang krijgt, hebben ongelijk. Wat de huisarts betreft mag u dezelfde dag nog naar het ziekenhuis, maar hij gaat er niet over. Hij verwijst braaf en baalt ook van de wachtlijsten. Hij wil uw zorg op geen enkele manier vertragen. En hij is druk, druk, druk. Veel telefoontjes ook. Over wachtlijsten bijvoorbeeld. Opvallend vaak over wachtlijsten.