Even een columnpje over het nieuws hoor. Dat kan wel een keertje, toch? Ik beloof dat ik zal eindigen met een luchtig grapje. De vier grootste verzekeraars hebben de stekker uit het commerciële huisartsenbedrijf Co-Med getrokken. Ze waren ontevreden met de prestaties en die waren, zoals ik in de krant lees, ook barslecht. Een commercieel huisartsenbedrijf is een gevaar voor de zorg. Het gaat voor de drommel om zorgen voor zieke mensen en niet over winstmaximalisatie in de huisartsgeneeskunde. Het zou niks voor mij zijn om voor zo een clubje te werken. Een assistente ergens in een callcenter, geen vaste patiënten; dat is niet het vak waar ik voor gekozen heb.

Maar er is ook een andere kant van het verhaal. Het lukte dat bedrijf niet om zorg van kwaliteit te leveren, omdat er geen personeel te vinden was en omdat er niet voldoende huisartsen overgebleven zijn na jaren en jaren van schaven en knijpen in de huisartsenzorg. Het moest steeds efficiënter en steeds voor minder centen. De administratie werd belachelijk en de taken die de huisarts voor de kiezen kreeg hadden steeds minder met zorgen voor zieke mensen te maken. De verzekeraars bemoeien zich inmiddels met ieder woord dat er over de lippen van de huisarts komt en iedere behandeling moet bevochten worden. Medische redenen zijn niet voldoende; er moet over iedere cent die de verzekeraars moeten betalen, gesteggeld worden. Mensen worden nu eenmaal ziek… Dus huisartsen haakten af, assistentes zochten andere banen. Het vak werd een bureaucratisch moeras en er ontstonden bedrijfjes die de huisartsen ondersteunden met personeelsbeleid, huisvesting en alle modules, protocollen en eisen. Het vak moest gered worden. Er moet zorg zijn voor iedereen.

Dat het nu juist de verzekeraars zijn die een einde gemaakt hebben aan een poging om toch zorg te kunnen bieden, vind ik echt een gotspe. De types die al tientallen jaren proberen de zorg door de huisarts zo mager en zuinig mogelijk te maken, zijn ontevreden over de kwaliteit! En ze hebben vast gelijk, want de verhalen over Co-Med zijn echt niet oké. Maar je kunt niet klagen over de kou als je je huis afgebrand hebt. Het is door al het gedoe niet eenvoudig meer om op een empathische wijze geneeskunde te bedrijven in ons gure zorglandschap. Zelf schrijf ik dit kritische stukje vanuit de ziektewet, omdat ik door de regelbomen het zorgbos niet meer zag. Is dat geen grap?